Hey belgen!

Ik wil even beginnen met het feit dat ik toch wel met mijn gat in de boter ben gevallen. Er zijn al verschillende Belgen naar huis teruggekeerd, ieder met zijn redenen en ik begrijp ze zeker en vast, maar hier in Potosi is het toch wel een mooi leven. Misschien wat frisser, maar ik ga toch kunnen zeggen dat ik een jaar op de hoogste stad ter wereld heb geleefd en dat is ook wel stoer natuurlijk! Alles gaat zoals jullie dus merken heel erg goed met mij, in mijn drie maand en een half is er nog geen moment geweest dat ik dacht dat ik terug naar België wou. Misschien speelt het ook wel een rol dat mijn fantastische ouders net 6kg belgische chocolade en meer hebben opgestuurd (dank jullie mama en papa!!)

Het blog schrijven wordt wel moeilijker en moeilijker vol te houden maar ik zal toch even vertellen over de hoogtepunten van de laatste maand!

Eerst en vooral ben ik een beetje beginnen sporten! ’t Is te zeggen, ik ging met wat meisjes van mijn klas zumba doen, maar we waren op het verkeerde moment gekomen. We gingen dan maar gewoon naar het plaza en aten een ijsje, tot we een groepje jongens capueira zagen doen op het plaza! We keken enthousiast toe en ze vroegen ons of we het niet eens wouden proberen dus zo gezegd, zo gedaan! Het is echt veeel vermoeiender dan het lijkt, na een week spierpijn wou ik nog eens proberen maar het is er niet echt meer van gekomen omdat we ze niet meer terugvonden. Ik ben wel naar de fitness gegaan, kwestie van mij bezig te houden want ‘t is vakantie! Maar ik zal beginnen bij het begin.

Eerder had ik nog school, mijn klas is echt heel leuk en ze zorgen er wel voor dat ik mij nooit verveel op school. Een dikke week voor de schoolreis zaten we bijvoorbeeld in de les filosofie en we waren de laatste pagina van het boek filosofie aan het uitlezen. De jongen die aan het voorlezen was heb ik nog nooit zo snel horen lezen en toen hij klaar was riep iedereen VAKANTIE en zijn we de klas uitgelopen! Ook was het een ‘concurso del saber’ in mijn school, dit is een wedstrijd tussen alle klassen om te zien welke klas het meeste wijsheid bezit. Het bestaat uit een tiental ronden en dan worden er 4 leerlingen naar voor geroepen, krijgen ze een vraag over hun leerstof en als het juist is krijg je 10 punten, er moest dus voor worden gestudeerd. Dit heeft mijn klas niet gedaan, dus we eindigden als voorlaatste met 10 punten ookal hebben we op vlak van enthousiasme zeker gewonnen! Ze hebben mij en de Thaïse jongen van mijn klas ook naar voren geroepen, helaas ging het over civica en daar weet ik niets van. In de les LO hebben enkele meisjes mij ook want Tinkuy geleerd, een andere plaatstelijke dans die ik nu toch een heel klein beetje onder de knie heb J. Ook was het feria van biologie en moest ik een presentatie geven over herpes, inclusief tekeningen, het was wel een grappig zicht.. ik heb ook heel wat examens gemaakt (wel nooit gestudeerd) waarvan dat het examen wiskunde toch wel het hoogtepunt was. Ik kon het nogal goed dus zoals dat hier wel gaat gaf ik mijn blad door aan mijn klasgenootjes, kwestie van resultaten vergelijken en misschien een beetje overschrijven. De leerkracht zag het en heeft mij en een vriendin de klas uitgegooid! Gelukkig was hij de volgende les niet echt boos en is het niet zo een groot probleem als ik een 0 haal haha.

De 18^de begon mijn leukste 7 dagen tot nu toe hier in Bolivië: de schoolreis! We zijn vrijdagnacht in bus vertrokken naar Cochabamba. Het woord bus gaat veel komen in mijn uitleg want van de hele week hebben we alle nachten in bus gespendeerd op 2 hotel nachtjes na.. maar het was het waard!

In Cochabamba hebben we het typische chicharon gegeten en gezwommen om ons op te frissen, en ‘s avonds zijn we naar het cinecenter geweest waar ik Lilli heb gezien (vriendin uit België die sinds enkele weken in Cochabamba vrijwilligerswerk doet).

‘snachts weer busje in naar Santa Cruz waar we zondagochtend aankwamen in ons (niet super) hotel. We zijn op ons gemakje gaan middageten in een gezellige zanderige straat vol restaurantjes en in de namiddag naar aqualand geweest, waar ik Nathalie heb gezien (vriendin uit belgië, uitwisselingsstudent in Santa Cruz). Zot hoe ik die bus ben uitgespurt om haar een knuffel te geven, het weerzien was echt heel leuk! Die nacht mochten we niet uit omdat we in een gevaarlijke buurt sliepen maar met de meisjes hebben we wel een grappige pyama party gegeven.

Maandag hebben we squads gereden, wat ik wegens AFS regels niet mocht maar achterop zitten is ook wel leuk natuurlijk! Geen erge ongevallen gebeurd maar wel wat botsingen, het was grappig.

Die nacht vertrokken we naar wat ik het leukste vond: Villa Tunari! Een zeer groen dorpje tussen Cochabamba en Santa Cruz (op zo’n 5 a 6u rijden van beiden want het is niet helemaal op de weg) daar hadden we wel een mooi hotel, ookal zijn we er niet blijven slapen, het had een zwembad! Het leuke in Villa Tunari was dat we naar een park geweest zijn waar je van 2,4,8, en 14meter hoog kon springen in een soort van schommel. Niet zo super beveiligd maar echt avontuurlijk dus ik heb het allemaal gedaan! Er schijnen ook aapjes te zijn maar door al dat gillen van mijn klas hebben we er geen gezien, dus ik wil er zeker eens terug naartoe gaan! ’s Avonds zijn we naar de diso gegaan tot 2u en dan snel valises maken en de bus in, weer naar Cochabamba.

Woensdag zijn we gaan middageten op een hele mooie plek aan een soort van kanaal waar we bijna de hele namiddag zijn gebleven, we hebben wel nog wat geshopd ’s avonds maar dan was iedereen moe en zijn we (na een tripje naar de burgerking) naar bed gegaan.

Donderdag zijn we naar de Cristo geweest (ik was er al eens gegaan met mijn familie maar het blijft een zot mooie plek), weer naar het cinecenter waar iedereen in slaap is gevallen tijdens een zeer saaie film (gravity). Dan was het weer busje in op naar Potosi, ik vond het heel spijtig dat het gedaan was maar het was toch ook goed om weer mijn bed in te kunnen na al dat bussen!

Maandag was het zogezegd school, maar eigelijk was het gewoon om te zien wie er geslaagd was en wie niet. Degenen die niet geslaagd zijn moeten extra lessen volgen om herexamens te doen, wat ik niet ga doen hoewel ik mijn klas wel mis. Ik heb wat genoten van het vakantieleven, uitgeslapen, en mijn familie geholpen voor ‘todo santos’ aka ‘allerheiligen’! In Potosi is de traditie daarvoor heel groot: alle huizen waar het afgelopen jaar iemand is gestorven maakt een tumba (veel bloemen, een kruis, een foto van de overledene) en nodigt zo’n 1000 mensen uit. De oma is hier gestorven dus wij deden er ook aan mee. Het werk valt echt niet te onderschatten! Mensen komen dus de hele dag binnen en buiten en die moet je dan een glas wijn geven, een stuk taart, en nog een doosje met koekjes om mee naar huis te nemen. Ook ik ben met mijn mama naar 4 tumba’s geweest, het is echt een mooie traditie maar het was ook zo veel werk ik ben blij dat het gedaan is! Ook is er super veel familie gekomen vanuit alle kanten van Bolivië (Sucre, Oruro, Cochabamba, in La Paz zit er zelf een tante die getrouwd is met een Belg) en dat zijn allemaal echt hele lieve nichten, neven, tantes, nonkels,… en het zijn er zoveel omdat zelfs de nicht van de tante afkomt!

Zaterdagavond ben ik nog eens uitgeweest met de afs-ers naar een halloweenfeestje, wat ook heel leuk was, en dan zondag hebben we films gekeken bij mij thuis. De film ‘3 metres sobre cielo’ is echt een aanrader! Maandag moest ik op school zijn voor een soort van afscheidsfeest. Op een normale maandag hebben ze de traditie om de vlag omhoog te doen terwijl het zingen van boliviaanse volksliederen, maar deze keer moest mijn klas en de andere zesdejaars alle liedjes zingen dat we dit jaar hebben geleerd (ik kende misschien de helft, beter iets dan niets!) in uniform terwijl de school toekeek. Het was niet zo speciaal als men het deed lijken, maar erna hebben we afscheid genomen omdat het toch wel een soort van groot moment was en we elkaar misschien niet meer gaan zien. De meerderheid gaat studeren in andere steden als Sucre, La Paz of Cochabamba, dus dat is wel niet zo leuk aangezien ik hier in Potosi ga blijven, maar enkele leuke meisjes van mijn klas blijven toch ook dus dat is wel aanmoedigend. En nu maak ik mij nog geen zorgen en geniet ik nog wat verder van het vakantieleven!

Maandagavond zijn we met de andere afs-ers naar Caiza D geweest in het huis van Enya’s familie. Het is een dorpje op 1u30 van Potosi, er is echt niets te doen maar het ligt een stuk lager dus het klimaat is echt zalig. Uitrusten in de zon met leuk gezelschap voor enkele daagjes (zonder gsmbereik of internet!) was precies wat ik kon gebruiken!

Morgen (vrijdag) vertrek ik een weekendje met mijn familie naar Tarija en dan komen we maandag terug naar Potosi om mijn verjaardag hier te vieren!

Foto’s laden heel erg traag maar op mijn facebook kunnen jullie alle foto’s van mijn schoolreis (viaje de promo) bezien!

Adios amigos, un beso!