Ik ben net op mijn allereerste blogberichtjes gestoot, het is toch wel even schrikken als ik besef hoe snel alles is geëvolueerd hier, de tijd vliegt!

Terugkomend van Arica (Chili) met mijn gezin kwam een uitnodiging om naar Tupiza te gaan samen met Enya en Nathalie. Twee dagen later moest ik al ter plaatse zijn, maar het is maar 5u bussen dus met een beetje spontane Bolivaanse zin was dat helemaal niet moeilijk! Hoewel mijn Boliviaanse vrienden zich toch wel begonnen af te vragen waar ik uithing, ging ik dus weer op een reisje. Tupiza is een dorpje waar nog veel toerisme te doen is, vooral dankzij hun paarden! We zijn twee dagen te paard geweest door geweldig mooie plaatsen waar absoluut niets is, om dan s’avonds aan te komen (met toch wel veel pijn aan de poepen) in een mini dorpje en de volgende ochtend weer paardje op. ‘s Avonds namen we meteen de bus naar Potosí en dacht ik toch even een reis-pauze aan te gaan..

Maar dat was vals alarm! Na drie daagjes Potosí ben ik met mijn zus, nicht en neef naar de dakar gaan zien in Uyuni (dorpje vol toerisme omdat het aan de zoutvlakte ligt). De auto-, moto-, quad- en zelfs vrachtwagenrace kwam voor het eerst doorheen Bolivia waardoor Uyuni propvol trotse Bolivianen zat! Enkel de quads en moto’s passeerden langs Uyuni maar het was wel leuk om te zien ook al zagen we ze maar snel snel passeren en ben ik niet zo geboeid door dat hele race-gebeuren. ‘s Avonds waren er allerlei concerten van Bolivianen en vele disco’s, we hebben ons al bij al heel goed geamuseerd!

Buenas noches! Het is alweer veel te lang geleden dus ik dacht dat ik snel maar eens een teken van leven zou laten zien..

Ook al herinner ik mij niet meer precies wat ik allemaal gedaan heb, de laatste twee maanden waren echt heel erg druk! Ik ben de vakantie hier dus voorlopig nog niet beu, ook al heb ik nog tot maart te gaan. Ten eerste ben ik hier 18 jaar geworden, wat werd gevierd met boliviaanse en belgische vrienden en de klassieke boliviaanse traditie: een hap uit de taart nemen terwijl er altijd wel een sloeber is die u gezicht erin duwt :). Tijdens de dagen voor en na mijn verjaardag zijn er wat belgische uitwisselingsstudenten uit andere steden naar Potosi gekomen, dus we hebben hen rondgeleid en ervan genoten om zelf nog wat toeristische dingen te doen hier. Zo zijn we naar een natuurlijk warm meer geweest en ook naar de mijnen! Potosi heeft echt veel leuke dingen om te zien als toerist, wat niet alle steden hier in Bolivia hebben.

Verder ben ik zo goed als niet thuis geweest omdat ik van de vakantie heb kunnen genieten door veel te reizen! Met mijn familie ben ik enkele dagen naar Tarija geweest, een klein stadje bekend om hun wijn en zeker de moeite waard. Ook was er een afs-midoriëntatie georganiseerd hier in Potosi samen met de afsstudenten van Tarija en Sucre! Het bestond eigenlijk alleen maar uit praten over de problemen en reflecteren over de tijd die we al hebben gehad hier, maar aangezien niemand echt grote problemen had stelde het allemaal niet zo veel voor ookal hebben we ons wel goed geamuseerd! De voorgaande week was er ook de Fiposi: het voetbalstadium stond vol met standjes voor allerlei propaganda en elke avond waren er concerten. Het is een event dat elke stad heeft gedurdende een week, en ook tijdens ons verblijf in Tarija zijn we er naartoe kunnen gaan. Die van Potosi was vele kleiner maar nog altijd super leuk!

Na de midoriëntatie was het tijd voor de langverwerwachte AFS reis naar Salra de Uyuni (de zoutvlakte)! Die reis was ongeveer met alle AFS-studenten in Bolivia (we waren met iets meer dan 70 dacht ik) en echt een leuke ervaring! Drie dagen zijn we in 4×4 auto’s geweest in groepjes van 6 met een chauffeur bij langs allerlei ongelooflijke plekken waaronder meren en natuurlijk de zoutvlakte!

 

Eens terug in Potosi had ik het super druk met het regelen van mijn visa, omdat ik wou reizen met Nathalie (vriendin van België ook hier op uitwisseling in Santa Cruz)  haar gastgezin naar Mendoza, Argentina! Dat visa regelen is echt veel werk en ik heb het allemaal op het laatste moment gelukkig nog kunnen regelen. Begin december ging ik dus hieruit naar Sucre, en vanuit Sucre met vliegtuig (ong 30min voor 30eur) tot Santa Cruz waar ik twee daagjes met Nathalie en haar gastgezin verbleef en toch wel een beetje doodging van de warmte. Van daaruit zijn we in bus tot Mendoza (Argentina) gegaan, in een geweldig comfortabele bus van 40u. Ter plaatse verbleven we bij familie van het gastgezin en hebben we kunnen genieten van het mooie Mendoza! Het was vreemd om terug in de ontwikkelde wereld te zijn, waar je niet zomaar kan roepen aan de buschauffeur om te stoppen maar echt moet wachten tot een bushalte.. We hebben er enkele leuken dingen gedaan zoals een fietstocht gecombineerd met wijn en olijvenproverij, raften, het grootste park van Zuid-Amerika,.. Allemaal heel erg leuk! Ook zijn Nathalie en ik vanuit Mendoza drie daagjes naar Santiago de Chile geweest, wat maar op 10u van elkaar ligt. In Santiago had Nathalie anderhalf jaar geleden een uitwisseling gedaan dus zijn we bij haar gastgezin verbleven en kon ze al haar vriendinnen terugzien. Het was heel erg leuk maar de toeristische dingen heb ik niet kunnen doen. Niet getreurd, want eens terug in Potosi (na 4 dagen onderweg zijn) kreeg ik te horen dat mijn gastgezin met mij naar Chili ging! Deze keer naar Arica, een stad op 12u van Potosi aan e kust!  En ik die dacht dat ik in mijn afsjaar de zee niet ging zien… 

Eerst gingen we naar de familie in Cochabamba om kerstmis te vieren, wat leuk was aangezien de familie daar ook groot en leuk is, maar wel wat vreemd omdat een barbecue ineen super warm weertje in de tuin niet echt aanvoelt als kerstmis. Van daaruit vertrokken we naar Arica tesamen met een neef van 24 en een tante en haar man met twee nichtjes van 14 en 9jaar. Ter plaatse in Arica hadden we ook nog familie zitten die al lang geleden verhuisd waren naar daar. Het was een fijn weekje genieten van de zee strand en familie!

Arica, Chile